Historia powstania Krzyża św. Dominika.
HISTORIA POWSTANIA KRZYŻA ŚW. DOMINIKA ( spisana wg relacji autorki )
Krzyż powstał w latach 2004 – 2005 w krakowskim klasztorze dominikańskich mniszek na Gródku. Jego autorką jest s. Dominika Sobolewska OP.
Zamysł napisania krzyża zrodził się w niej 3 lata zanim rozpoczęła nad nim pracę. Pisanie ikony poprzedził czas osobistej modlitwy oraz studium duchowości dominikańskiej. Krzyż jest owocem duchowych poszukiwań własnego obrazu Pasji św.Dominika.
Pierwotnie krzyż św. Dominika miał być przeznaczony dla nowicjatu sióstr na Gródku. Ówczesna mistrzyni nowicjatu, s. Angelika Babulia, zwróciła się z prośbą o taką ikonę do s. Dominiki, uczącej się w tym czasie w krakowskiej szkole pisania ikon u jezuitów. Idea napisania krzyża do nowicjatu nie została wcielona w życie z powodu śmierci pomysłodawczyni i niepodjęcia przez jej następczynię dalszej realizacji pomysłu.
Nieoczekiwanie w roku 2004 o napisanie krzyża poprosił s. Dominikę o. Witold Słabig OP. Ikona miała być przeznaczona do powstającego klasztoru dominikanów w Łodzi. Prośba o. Witolda była dla s. Dominiki impulsem do rozpoczęcia pracy nad realizacją krzyża. Autorka ikony wspomina, że wtedy pomysł zaczął układać się sam.
Pierwsze szkice s. Dominika skonsultowała z o. Zygfrydem Kotem SJ w jezuickiej szkole pisania ikon. Dzięki temu forma krzyża została zmodyfikowana, ikona zyskała lepsze proporcje. Pomogło w tym nowe rozmieszczenie kwater ze sposobami modlitwy św. Dominika .
Ze względu na specyficzny kształt ikony podobrazie powstało w stolarni na Gródku, krzyż został wycięty z grubej sklejki trudno było bowiem o odpowiednich wymiarów deskę . Podobrazie autorka pokryła sporządzonym samodzielnie gruntem wykonanym według kanonu pisania ikon. Wizerunek namalowany jest techniką grecką z użyciem tempery jajowej, złoto kładzione 2 sposobami, w aureoli Chrystusa złoto na pulment, tło stanowi złoto na mixtion (12 g).
Pracę nad ikoną s. Dominika skończyła na wiosnę 2005 roku, przed swoim wyjazdem do klasztoru w Irlandii. W tym samym roku krzyż został przewieziony do Łodzi, początkowo zdobił tymczasową kaplicę na 1 piętrze kamienicy, a po zakończonym remoncie parteru znalazł swoje stałe miejsce w prezbiterium kaplicy klasztornej.
